اَلـــۆ

سروده مجید نگین تاجی

اَلــۆ اَر بوَندِن دو تا بالشه
بدن دم وره ی برد اگر چالشه

جگرش ار وَری تش بنِن صدولا
بسوزن سراپاشه من تَش بلا

اگرتشکه تشکش کنن بؽ نخون
بوندن وه تیرش پڕون سَرپڕۊن

اگر بؽ گُله گاگَوالش کنن
اگر زنده زنده وه چالش کنن

اگر بؽ تووَر چل پلیشش کنن
بنن سَهله سینش وَ خیشش کنن

محاله وه مردار دل خش کنه
وه پسخون کفتار دل خش کنه

اَلۆیَم فلک، جامه واپس نیام
وه دین دال و مردار و کرکس نیام

اَلۆیَم که سیمرغ هُمسایمه
دنــا و دماوند زِر سایمه

مو بؽ مرغ پا بهسه خۊ نیگرُم
بجز بؽ تیه ی گل وضو نیگرُم

در و دنگ دنیا اسیرم نکه
بجز عشق گل هیچ پیرم نکه

تلگدون دنیانه تیپا زمه
مو دریا دلم دل وه دریا زمه

وه چشمه ی شلو دلمه خش نیکنم
وه کرزنگلو دلمه خش نیکنم

بمیرم وه اۉ منده لو نیزنم
وه خرسل تیم دلمه اۉ ایزنم

اَلـۆیَم که بؽ عشق بال ایگرم
من زلف دریا شکال ایگرم

دلم دایه وایه ی شکال خمه
جگر سۆته ی تش خیال خمه

شکالی که تیرش خطا نیکنه
دل ایسوزه اما صدا نیکنه